گزارش روز چهارم جشنواره فیلم کوتاه/ تب‌وتاب در راهروهای ملت
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۵۸۲۴
خبرگزاری فارس-گروه سینما: روز چهارم از جشنواره پنج‌روزه فیلم کوتاه تهران فرارسید. همه‌چیز هرروز از روز قبل تب‌وتاب بیشتری پیدا می‌کند، نشسته‌ای تخصصی امروز هم مانند روز گذشته استقبال خوبی داشت امروز بیشتر تلاش کردم تا همراه با گروه‌های مختلف به تماشای آثار اکران شده بنشینم.
امروز تنها توانستم نشست رامتین شهبازی را شرکت کنم، موضوع نشست ژانر در فیلم کوتاه بود، موضوعی که شاید اصلی‌ترین موضوع این دوره از جشنواره باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
*تنوع ژانر با رامتین شهبازی
رامتین شهبازی استاد دانشگاه و منتقد سینما در این نشست بیان کرد: ما سه کلان ژانر داریم؛ تراژدی، ملودرام و کمدی. البته ملودرام ژانر محبوب سینماست به‌گونه‌ای که ممکن است شما الآن یک فیلم از دهه 40 ببینید و به‌اندازه مخاطبی در همان دوره لذت ببرید البته ملودرام به سطحی رسیده که گاهی تراژدی مدرن می‌شود.
وی افزود: ما وقتی وارد حوزه تولید می‌شویم با برخی به‌عنوان تکنسین مواجه می‌شویم ولی اگر بحث‌های زیباشناسی و فلسفه را کنار بگذاریم و صرفاً به برخی نگاه تکنسین داشته باشیم می‌بینم که کار آن‌ها به ژانر می‌رسد. آن‌هم در عادت‌واره‌ای برای مخاطب ایجاد میکنند که بر اساس آن مخاطب پیش می‌رود.
شهبازی مطرح کرد: ژانرها به دلیل ارتباطی که با تاریخ زیستی خود پیدا میکنند از عناصر صرفاً شمایلی فراتر می‌روند مثلاً فیلم‌هایی ساخته می‌شوند که در دوره جنگ به بازنمایی یک بحث سیاسی تمایل پیدا میکنند. مثلاً بعد از قضیه یازده سپتامبر سینمای وحشت گسترده‌تر شد چون آن هراس اجتماعی که از قضیه یازده سپتامبر وجود داشت در سینما تبلور پیدا کرد به دلیل اینکه یک سری عناصر تکرارشونده وجود داشت که ذهن مخاطب را به حوزه‌های شناختی نزدیک، نقش‌واره‌ها را ترسیم و ذهن مخاطب را درگیر می‌کرد.
شهبازی بیان کرد: گاهی چنین سوالی پیش می‌آید که اگر قرار است یک ژانر از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر برود چگونه تغییر ماهیت می‌دهد؟ مثلاً ژانر جنگی که در جهان متداول است چگونه در سینمای ایران به دفاع مقدس تبدیل می‌شود؟ برخی از این فیلم‌ها هدفشان تهییج مخاطب برای رفتن به جنگ است پس این ژانر توانسته در دل خود زاد و ولد داشته باشد اما در دهه ۷۰ خود این ژانر دچار نقد می‌شود و حتی فیلم‌سازان جدیدتری می‌آیند که جنگ را تجربه نکرده اند اما سوالاتی را درباره خود جنگ مطرح میکنند سینمای دفاع مقدس البته سینمای مأخوذ از سینمای جنگی جهانی است.
شهبازی بیان کرد: وقتی شما از منظر پدیدارشناسی با یک فیلم مواجه می‌شوید باید جهانی را که می‌شناسید داخل یک پرانتز بگذارید، باید هرآنچه را که می‌شناسید کنار بگذارید و بعد با اثر هنری برخورد کنید.
این منتقد ادامه داد: در ایران تنها فیلم‌های کمدی، ملودرام و جنگی توانسته‌اند قاعده‌های ژانری را پیش ببرند اما در سینمای ترسناک به جز دو سه فیلم بقیه نتوانسته‌اند قواعد ژانر را داشته باشند. این را هم باید بگویم که ذهن انسان اصولا ساختارمند است یعنی گره افکنی در فیلم رخ می‌دهد باید گره‌گشایی هم داشته باشیم پس باید به فیلم نظم بدهیم مثلاً وقتی می‌گوییم بیرون از این ساختمان باران می‌بارد دیگر احتیاج زیادی به توضیح ندارد اما یک زمانی هست که شما تازه زبان فارسی را یاد گرفتید و متوجه منظور نمی‌شوید آنگاه بیرون می‌روید و با باران مواجه و متوجه منظور می‌شوید در پدیدار شناسی هم ما به دنبال چنین مواجهه‌ای هستیم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: شما حتما عبارتی به نام «مرگ مولف» را شنیده‌اید که در ایران به بدی ترجمه شده این اصطلاح یعنی اینکه مولف دارای یک صدا در کنار باقی صداهاست، مولف حالا یک صداست اما حذف نشده است.
شهبازی با بیان اینکه بحث مخاطب به ویژه در فیلم کوتاه مهم است، مطرح کرد: گرچه ایجاد ایهام در فیلم یک هنر است «ابهام» اما کار هنری نیست ابهام یعنی اینکه نمی‌توانید کامل حرف خودتان را به مخاطب بیان کنید. گرچه در این سال‌ها در فیلم‌های کوتاه ایهام زیاد بوده است اما همین موضوع باعث شد ژانر چندانی نداشته باشیم.
وی گفت: برخی می‌گویند فیلم‌های ژانر فیلم‌های سخیفی هستند چون فقط وظیفه سرگرمی‌سازی را دارند اما این درست نیست. اتفاقا اینکه بخواهید عناصر ژانر را به اجرا دربیاورید سخت است. ژانر به ما کمک می‌کند مخاطب خود را سرگرم کنیم و سینما را یاد بگیریم. سینمایی که از ژانر دوری می‌کند و بیشتر به سمت ایهام می‌رود کمک می‌کند ما زبان شخصی خود را شکل بدهیم ژانر اما زبان عمومی است که همه ما با آن آشنا هستیم، بحث ایهام یک بحث شخصی است اما شما فیلم خود را بسازید. اگر آگاهانه با این موضوعات بخواهید فیلم بسازید شک نکنید فیلم بدی می‌سازید. این اما به معنای مطالعه نکردن نیست، مطالعه زیاد اتفاقا باعث می‌شود این موضوعات به ناخودآگاه شما برود.
*حال و هوای اکران
بعد از نشست تصمیم گرفتم باقی روز را به تماشای آثار بنشینم، برای باکس اول، اکران آثار بین‌الملل در سالن دو را انتخاب کرد، تقریباً سالن پر بود؛ دیدن آثار از کشورهای مختلف باعث تبادل تکنیک و فرهنگ فیلم‌سازی بین این کشورها خواهد بود و البته نشان از اعتبار جشنواره فیلم کوتاه تهران دارد.
تمامی آثار باکس بخش بین‌الملل را ندیدم سالن روبروی یعنی سالن شماره یک در حال نمایش آثار کوتاه مستند بود، تصمیم گرفتم تا سری هم به این سالن بزنم بعد از دیدن چند اثر متوجه شدم سینمای کوتاه مستند ما البته با تلاش فیلم‌سازان آن به جایگاه قابل قبولی رسیده است؛ مستند من زنده برگشتم اثر برگزیده من در این گروه بود.
بعد از پایان سال اول اکران به فوت کورت سینما ملت رفتم، فضایی که بیشتر از محلی برای صرف غذا به محلی برای تبادل‌نظر افراد مختلف با یکدیگر با محوریت آثار نمایش داده‌شده تبدیل‌شده بود، میزهای مختلف را نگاه کردم اعضای یک میز برایم آشناتر از بقیه بودند؛ به کنار آن‌ها رفتم تا در بحثشان مشارکت کنم، همگی خیلی با وسواس در حال انتخاب سالن نمایش و آثار بعدی برای تماشا بودند.
بعدازاین به سراغ میز دیگری رفتم تا با آن‌ها هم تبادل‌نظر داشته باشم؛ درنتیجه تمامی صحبت‌ها نکته قابل‌توجه رسیدن همه منتقدین و اهالی رسانه به یک نکته بود؛ تنوع جدی در ژان و تنوع ایده که این جشنواره را متمایز می‌کند، شعاری که ظاهراً به‌درستی عمل شده است.
ساعت شروع فیلم‌ها نزدیک بود، وارد سالن نمایش شده و با چندنفری که کنارم بودند مشغول گفت‌وگو شدم، پسر جوانی که کنار من نشسته بود خود عضو انجمن سینمای جوان بود و البته تلاش داشت تا با برنامه‌ریزی فیلمی را در جشنواره سال بعد داشته باشد؛ از او در رابطه با فیلم‌هایی که دیده پرسیدم می‌گفت متوجه شده کار سختی برای شرکت در جشنواره دارد، می‌گفت سطح آثار ساخته‌شده در بخش استعدادهای نو اختلاف کیفیت زیادی با بخش داستانی ندارد و این کار را برای شرکت در بخش استعدادهای نو سخت می‌کند.
مرد دیگری شاید با حدود ۴۵ سال سن کنارم نشسته بود وارد بحث ما شد و گفت امسال ایده پردازی‌های موفقی در آثار دیدم و واقعاً جشنواره امسال به سینمای ایران امیدوارم کرد، البته چند اثر ضعیف هم دیدم که در یک جشنواره با این ابعاد طبیعی است؛ تیزر جشنواره پخش شد و ما آماده دیدن این باکس از فیلم‌های کوتاه جشنواره شدیم.
این‌ها اتفاقات هرروزه جشنواره فیلم کوتاه تهران است.
منبع: فارس
کلیدواژه: فیلم کوتاه جشنواره فیلم کوتاه فیلم کوتاه فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۵۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳ جایزه و یک تقدیر از سینمای ایران در جشنواره مسکو
چهل و ششمین جشنواره بین‌الملی فیلم مسکو به کار خود پایان داد و فیلم «آه سرد» موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی شد و جایزه بهترین مستند هم به «رُخ» رسید.
به گزارش ایسنا، چهل و ششمین جشنواره فیلم مسکو از ۱۹ تا ۲۶ آوریل (۳۱ فروردین تا ۷ اردیبهشت) در روسیه برگزار شد و در شب اختتامیه فیلم «آه سرد» به کارگردانی ناهید عزیزی صدیق جایزه سنت جورج نقره‌ای بهترین کارگردانی بخش مسابقه اصلی، جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و تقدیرنامه نتپک (شبکه ارتقای سینمای آسیا و اقیانوسیه) شد و همچنین جایزه بهترین مستند این رویداد سینمایی هم به «رُخ» ساخته سام کلانتری رسید.
در جشنواره مسکو امسال هم جایزه سنت جورج طلایی بهترین فیلم این رویداد سینمایی نیز به فیلم مکزیکی «شرم» ساخته «میوئل سالگادو» رسید.
«آهو» ساخته هوشنگ گلمکانی، «رُخ» ساخته سام کلانتری در بخش مسابقه آثار مستند، «سرد روشن» ساخته علی دارایی و «تاکسیدرمیست» ساخته سوسن سلامت و بهزاد علوی در بخش مسابفه فیلم های کوتاه و انیمیشن کوتاه «پیچ تاریخی» به کارگردانی میلاد محمدی و سریال «پوست شیر» برادران محمودی دیگر آثار ایرانی جشنواره مسکو امسال بودند.
چهل و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو در بخش ویژه‌ای نیز به مرور آثار داریوش مهرجویی کارگردان فقید ایرانی پرداخت و فیلم‌های «هامون»، «گاو»، «درخت گلابی»، «لیلا»، «پری» و «اشباح» از جمله آثار این کارگردان فقید ایرانی به نمایش گذاشته شد.
جشنواره مسکو امسال طی هشت روز برگزاری میزبان نمایش ۲۴۰ فیلم از ۵۶ کشور بود. این جشنواره در سال ۱۹۳۵ تأسیس شد که آن را به دومین جشنواره قدیمی فیلم جهان پس از ونیز تبدیل می‌کند. جشنواره مسکو در ابتدا به صورت دوسالانه برگزار می‌شد اما از سال ۱۹۹۵ رویدادی سالانه شد، اگرچه در سال های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ برگزار نشد.
انتهای پیام
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند